Na miejscu złotego kremu

Być może żadna prywatna działka nie może obejść się bez porzeczek, czerwonych lub czarnych, biel jest mniej powszechna. Ale wielu nawet nie słyszało o złotej porzeczce, chociaż pojawiła się w Rosji w XVIII wieku jako roślina ozdobna. Rodzimą ziemią złotej porzeczki jest Ameryka Północna, gdzie rośnie dziko na rozległym terytorium.

Ta kultura ma wiele zalet i zasługuje na szeroką dystrybucję. Po pierwsze, praktycznie nie choruje i nie jest uszkadzany przez szkodniki. Po drugie, znacznie przewyższa inne rodzaje porzeczek zarówno pod względem odporności na mróz, jak i tolerancji na suszę. Po trzecie, złota porzeczka może rosnąć na każdym rodzaju gleby, z wyjątkiem obszarów wilgotnych z ciężkimi glinami. Między innymi jest to bardzo dekoracyjny krzew i piękna roślina miodowa.

Ze względu na swój rozmiar krzewy złotej porzeczki są większe niż zwykłe gatunki i osiągają 2,5-3 metrów. Zielone błyszczące liście w swojej formie przypominają liście agrestu, dla których czasami błędnie uważa się hybrydę, uzyskaną z krzyżowania porzeczki z agrestem. W maju ta porzeczka kwitnie bardzo pachnącymi, złocistożółtymi kwiatami, które ozdabiają krzew przez 2-3 tygodnie i przyciągają pszczoły i trzmiele. W przypadku luksusowych kwiatów otrzymała nazwę „złoty”.

Podczas kwitnienia krzew po prostu niesamowicie piękny! Porzeczka złota może być stosowana nawet jako żywopłot, który zachwyci latem owocami, a jesienią - żółtymi i jasnoczerwonymi odcieniami liści. Jest to jeden z niewielu krzewów jagodowych, które można uprawiać i jako roślina ozdobna do dekoracji podwórka. Co więcej, można go umieścić w miejscach, w których żadna kultura nie może już rosnąć: w cieniu budynków lub drzew, na stromym, niewygodnym zboczu lub w celu pokrycia brzydkiego zakątka. Owoce złotej porzeczki dojrzewają pod koniec lipca lub w sierpniu, kiedy inne jagody już rosną. Jagody są porównywalne wielkością do owoców średniej wielkości czarnej porzeczki.

Dzięki dobrej opiece rosną i są znacznie większe. Wyglądem przypomina nieco agrest. Zawierają wiele witamin, mikroelementów, substancji biologicznie czynnych. Chociaż jest w nich mniej witaminy C niż w czarnej porzeczce, jest więcej karotenu niż słodkiej papryki i moreli.

Szczególna różnica między tymi owocami polega na braku specyficznego zapachu charakterystycznego dla czarnej porzeczki. I smakują słodsze, bez charakterystycznej kwaśnej porzeczki. Jagody ze złotej porzeczki są spożywane świeże, wytwarzają sok, kompoty, dżem, wino. Zwykle można zebrać około 6-8 kg jagód z dorosłego krzewu. W zależności od odmiany są czarne, brązowe, czerwone, żółte. Dojrzewając, nie są one długo obsypywane z gałęzi, co pozwala przedłużyć okres spożycia świeżych jagód do mrozu. Ale tylko w porze deszczowej jagody mogą pękać, wtedy lepiej je wybrać szybciej.

Specjalna troska o złotą porzeczkę nie jest wymagana, jest bezpretensjonalna. Uwielbia oświetlone miejsca, ale dobrze rośnie w półcieniu. Może rosnąć na ubogich glebach, chociaż preferowane są żyzne i wystarczająco pochłaniające wilgoć. Posiada nadzwyczajną odporność na niekorzystne czynniki: ciepło i mróz, kurz i suszę, dym i zanieczyszczenie powietrza, choroby i szkodniki. Szczególnie chcę wspomnieć o jego odporności na takich wrogów ogrodnika jak mączniak prawdziwy, septoria, frotte, roztocza bud, szklana miska.

Dbałość o krzak polega na usuwaniu zepsutych i starych gałęzi, podobnie jak inne rodzaje porzeczek. Każdego roku wczesną wiosną 4-5-letnie pędy są przycinane na ziemię, zastępując je młodymi. Złota porzeczka jest dobrze uformowana i ma formę drzewa na niskim (do 70-90 cm) pniu. Wygląda bardzo dekoracyjnie z wiszącymi pędami pokrytymi frędzlami kwiatów wiosną i jagodami w lecie.

Rozmnaża się dobrze na wszystkie sposoby dopuszczalne dla innych rodzajów porzeczek: sadzonki, warstwy, odrosty korzeniowe. Ale częściej do sadzenia stosuj sadzonki jednoroczne, które są sadzone wiosną lub jesienią w sadzonkach o rozmiarze około 50 x 50 cm.

Podczas sadzenia młode rośliny powinny być zakopane o 5-8 cm, obficie podlewane i mulczować powierzchnię gleby torfem lub próchnicą. Pożądane jest przecięcie części nadziemnej, pozostawiając 3-5 dobrze rozwiniętych pąków na powierzchni. Już w drugim roku pojawiają się pierwsze jagody.

Obecnie hodowane są wysokowydajne i wielkoowocowe odmiany krajowe Dustlik, Uzbekistan o dużych owocach, Kishmishnaya, Wenus, Shafak i niektóre inne. Aby uzyskać dobre plony, konieczne jest posiadanie co najmniej dwóch odmian tej porzeczki na miejscu, ponieważ podczas samozapylenia jajnik upadnie.

W okresie intensywnego wzrostu młodych pędów porzeczki są obficie podlewane, zwłaszcza gdy jest gorąco i sucho. W sezonie karmić dwukrotnie roztworem organicznych lub mineralnych nawozów. Opatrunek górny nie jest konieczny dla dorosłych krzewów, jesienią wystarczy dodać obornik lub nawozy mineralne do strefy korzeniowej.

W jednym miejscu krzewy porzeczki złotej można uprawiać do 15-20 lat. Ze względu na wysoką zdolność przystosowywania się do każdych warunków, złota porzeczka może rosnąć niemal w całej Rosji i krajach WNP.